Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Τεστ και θεραπεία για άσθμα - αλλεργική ρινίτιδα

Η αλλεργική ρινίτιδα και το άσθμα πολύ συχνά εμφανίζονται μαζί και προσβάλ­λουν τον ασθενή.Ο λόγος για τη συνύ­παρξη των δύο αυτών παθήσεων, που έχουν ως στόχο δύο διαφορετικά όργα­να (τον βλεννογόνο της μύτης αφενός και τους πνευμονικούς βρόγ­χους αφε­τέρου), είναι άγνωστος. Η φλεγμονή του ανώτερου αναπνευ­στικού συστήματος που χαρακτηρίζει τη ρινίτιδα φαίνεται ότι μεταβάλλει τη συμπεριφορά των κατώ­τερων αερο­φόρων οδών (βρόγχων), με αποτέλεσμα την υπεραντιδραστικότητα αυτών. Με άλλα λόγια, φαίνεται ότι η αλλεργική φλεγμονή η οποία εξελίσσεται στο ανώτερο αναπνευστικό (μύτη) προάγει την ανάπτυξη άσθματος.
Γενικά το άσθμα και η ρινίτιδα είναι συχνά νοσήματα. Εχει επανειλημμένως επιση­μαν­θεί από ειδικούς ότι οι δύο αυτές πα­­θήσεις, εφόσον συνυπάρχουν, πρέπει να θεραπεύονται και οι δυο και να μην αγνοείται η μία (συνήθως η ρινίτιδα).
Η παρουσία αλλεργικής ρινίτιδας στην παιδική ηλικία φαίνεται να σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης άσθματος αργότερα. Σε μελέτη η οποία διενεργήθηκε στη Μ. Βρετανία σε 8.800 μικρά παιδιά διαπιστώθηκε ότι το 25% είχε επεισόδια βρογχόσπασμου (παροδική δύσπνοια). Το ποσοστό αυτό κατά την επανεξέταση στην ηλικία των 7, 11 και 16 ετών ήταν μόνο 8,3%, 4,7% και 3,5% αντίστοιχα, που δείχνει ότι το άσθμα στη μικρή ηλικία αυτοπεριορίζεται. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, τα παιδιά με αλλεργική ρινίτιδα στην ηλικία των 7 χρόνων είχαν 7 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να παρουσιάσουν αργότερα επεισόδια άσθματος (μόνιμα ή παροδικά).
Τα εν λόγω νοσήματα κάνουν ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία τους τώρα την άνοιξη, μια και η αμέσως συχνότερη μορφή ρινίτιδας μετά την οξεία λοιμώδη ιογενή (κοινό κρυολόγημα -συνάχι) είναι η αλλεργική ρινίτιδα και ιδιαίτερα εκείνη που η μορφή της που εμφανίζεται την άνοιξη και διαρκεί έως και τον Ιούνιο. Ανάλογη χρονική διάρκεια παρατη­ρείται και για το αλλεργικό άσθμα, το οποίο και επιδεινώνεται την περίοδο αυτή αναγκάζοντας τους ασθενείς να επισκέ­πτο­νται συχνότερα γιατρούς.
Τα κλασικά συμπτώματα της καταρ­ροής, του κνησμού, των πολλών και απανωτών πταρμών και της απόφρα­ξης (μπούκωμα στη μύτη) είναι γνωστά σε όλους λίγο - πολύ.
Συχνά παρατη­ρείται και κνησμός στα μάτια (επιπε­φυ­­κίτιδα), όπως αρκετές φορές και κρί­σεις δύσπνοιας (άσθμα) με συρίτ­το­ντες ήχους από τον πνεύμονα (γατάκια).
Ποια είναι η προφύλαξη που μπορεί κανείς να πάρει προκειμένου τα επεισόδια αυτά να είναι ήπια, αλλά και ποια η θεραπεία όταν συμβούν;
Κατ'αρχάς θα πρέπει να ξεκινή­σουν όλα από μια κατά το δυνατό σωστή διάγνω­ση προκειμένου να ταυτο­ποιηθεί η μορφή της ρινί­τιδας, καθότι πέραν της αλλεργικής υπάρχουν και άλλες μορ­φές ρινίτιδας, όπως π.χ. η αγγειο­κινητική ρινίτιδα, χαρακτηριστικό της οποίας αποτελεί το εναλλασσόμενο μπούκωμα της μύτης (άλλοτε το δεξί και άλλοτε το αριστερό ρουθούνι), η επαγγελματική ρινίτιδα (από έκθεση) σε αλλεργιογόνα στο εργασιακό περι­βάλλον.
Αλλη μορφή ρινίτιδας είναι η ορμονική σε εγκύους, στην εφηβεία, σε υποθυρεοειδισμό και τέλος η φαρμακευτική ρινίτιδα, η οποία προκαλείται από κατάχρηση αποσυμφορητικών φαρμάκων.
Η διάγνωση θα στηριχθεί στο ιστο­ρικό, την εξέταση του ασθενούς και την ενδοσκόπηση της μύτης, καθώς και στην εκτέλεση αλλεργιολογικών δοκιμασιών με τη μορφή των νυγμών στο δέρμα (prick tests) ή και στην αιματολογική διερεύνηση αντισω­μάτων έναντι αλλεργιογόνων στα οποία ο ασθενής πιθανόν είναι ευαί­σθητος. Επίσης, λαμβάνεται έκκριμα από τη μύτη για ανίχνευση ηωσινο­φίλων ή και καλλιέργεια βακτηριακών παρα­γόντων. Ιδιαίτερη αξία θα είχε η ανα­φορά σε εκείνη τη ρινίτιδα με έντονο μπούκωμα στη μύτη, που συνοδεύεται από άσθμα, υπερευαι­σθησία στην ασπιρίνη και μερικές φορές πολύποδες στη μύτη, που χρειάζεται έντονη φαρμακευτική θεραπεία και μερικές φορές χειρουργική αντιμετώ­πιση των πολυπόδων και των επιπλοκών της.
Η θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας και του άσθματος περιλαμβάνει την προσπάθεια απομάκρυνσης τυχόν αλλεργιογόνων στα οποία ο ασθενής έχει ευαισθητοποιηθεί, έγκαιρη χρήση αντιαλλεργικών φαρμάκων, συχνή παρακολούθηση από τον γιατρό (μία φορά το μήνα την αλλεργική περίοδο), καθώς και επιλογή εκείνων των ατόμων για απευαισθητοποίηση και οριστική απαλλαγή από τα συμπτώματα, με τη διενέργεια ειδικών εμβολίων που γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, του­λά­χιστον μία φορά τον μήνα επί 3-5 έτη σε κείνα τα άτομα που (1) έχουν σοβαρά συμπτώματα, (2) είναι ευαισθητοποιημένα σε λίγα αλλεργιογόνα και (3) αποφασίζουν να εισέλθουν σε μια διαδι­κασία που θα κρατήσει κάποια χρόνια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: