Τα μωρά του καλοκαιριού είναι ψηλότερα και δυνατότερα από τα μωρά του χειμώνα.

Οι μητέρες που είναι έγκυες το καλοκαίρι και γεννάνε είτε προς το τέλος του καλοκαιριού, είτε στην αρχή του φθινοπώρου, αποκτούν μωρά ψηλότερα και με πιο δυνατά κόκαλα, γιατί τα έμβρυα ωφελούνται από τις ισχυρές ηλιακές ακτίνες του ήλιου, οι οποίες αυξάνουν τις ποσότητες της βιταμίνης D στον οργανισμό του παιδιού, σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα.
Όσα μωρά γεννιούνται στο τέλος του καλοκαιριού ή λίγο μετά, είναι, κατά μέσο όρο, μισό εκατοστό ψηλότερα και έχουν πιο πλατιά οστά (με συνέπεια η οστική μάζα τους συνολικά να είναι αυξημένη κατά 12,75 τετρ.εκατ. κατά μέσο όρο), σε σχέση με τα μωρά που γεννιούνται το χειμώνα και την άνοιξη, σύμφωνα με μια 18χρονη έρευνα του βρετανικού πανεπιστημίου του Μπρίστολ, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα του Independent και της Telegraph.
Οι έγκυες του καλοκαιριού, απλώς και μόνο με το να περπατούν έξω και να εκτίθενται -με μέτρο- στον ήλιο, επωφελούνται, καθώς η ηλιακή ακτινοβολία αυξάνει την παραγωγή της βιταμίνης D στο δέρμα, ενώ οι έγκυες του χειμώνα θα πρέπει να παίρνουν συμπληρώματα της ίδιας βιταμίνης, σύμφωνα με τις συστάσεις των βρετανών επιστημόνων. Το όφελος δεν ισχύει όταν πρόκειται για τεχνητό φως από σολάριουμ.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι άνθρωποι και ιδίως οι έγκυες δεν πρέπει να πανικοβάλλονται από τον κίνδυνο καρκίνου του δέρματος λόγω της ηλιακής ακτινοβολίας, καθώς λίγη ελεγχόμενη έκθεση στον ήλιο κάνει καλό.
Τα υψηλότερα παιδιά τείνουν να έχουν, ούτως ή άλλως, μεγαλύτερα οστά, αλλά η έρευνα διαπίστωσε ότι η ηλιακή ακτινοβολία αυξάνει κι άλλο την οστική μάζα, χάρη στην αυξημένη βιταμίνη D, η οποία -σε συνεργασία με το ασβέστιο- αποδεικνύεται σημαντική μέσα στη μήτρα για το σχηματισμό των οστών του εμβρύου. Τα μεγαλύτερα οστά θεωρούνται ισχυρότερα και πιο ανθεκτικά σε σπασίματα λόγω οστεοπόρωσης σε επόμενο στάδιο της ζωής.
Προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει και άλλα οφέλη από τη βιταμίνη D, όπως μείωση του κινδύνου για καρκίνο, προστασία από καρδιοπάθειες, διαβήτη, υψηλή πίεση κ.α. Η σοβαρή ανεπάρκεια βιταμίνης D, ειδικά στους πληθυσμούς του βορείου ημισφαιρίου όπου υπάρχει μικρή ηλιοφάνεια, έχει θεωρηθεί αιτία για αρκετούς πρόωρους θανάτους από καρκίνο.