Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

Αϋπνίες για το 10% του πληθυσμού


Κακή διάθεση, αίσθημα κόπωσης, υπνηλία ή λήθαργο, μειωμένη αποδοτικότητα στη δουλειά και αυξημένος κίνδυνος για εργατικά ή/και τροχαία ατυχήματα.
Αυτές είναι οι πιο συχνές επιπτώσεις της αϋπνίας από την οποία υποφέρει σχεδόν σε καθημερινή βάση ένα στα δέκα άτομα.
Οπως ανέφεραν χθες η διευθύντρια του Νευρολογικού Τμήματος του Γενικού Κρατικού Αθηνών κ. Κλημεντίνη Καραγεωργίου, ο αναπληρωτής καθηγητής Πνευμονολογίας κ. Μάνος Αλχανάτης, ο επίκουρος καθηγητής Ψυχιατρικής κ. Θωμάς Παπαρηγόπουλος και ο παθολόγος κ. Αναστάσιος Σπαντιδέας, η αϋπνία αποτελεί μία ιδιαίτερα συχνή διαταραχή του ύπνου.
Εκτιμάται ότι τουλάχιστον το 10% του πληθυσμού έχει σοβαρό ή χρόνιο πρόβλημα αϋπνίας, δηλαδή δυσκολεύεται να κοιμηθεί ή/και να διατηρήσει τον ύπνο του και παραπονιέται για κακή ποιότητα ύπνου τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα, γεγονός που επηρεάζει και τη λειτουργικότητά του κατά τη διάρκεια της ημέρας. Περιστασιακά επεισόδια αϋπνίας αναφέρει σχεδόν ένα στα τρία άτομα.
Η συχνότητα της αϋπνίας αυξάνεται στα... άτομα άνω των 60 ετών, όπου φτάνει ακόμα και το 50%. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό οφείλεται στη μείωση των επιπέδων μελατονίνης, μιας φυσιολογικής ουσίας του οργανισμού που είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση του βιολογικού μας ρολογιού.
Οπως τόνισαν, εκτός από την αύξηση της ηλικίας, και η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων έχει ενοχοποιηθεί από πειράματα που έχουν γίνει σε ποντίκια για τη μείωση της συγκεκριμένης ουσίας.
Η θεραπεία πρώτης γραμμής για την αϋπνία περιλαμβάνει μικρές αλλαγές στον τρόπο ζωής. Αυτές είναι η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της ημέρας (ποτέ όμως αργά το βράδυ), η κατάργηση της «σιέστας» το μεσημέρι και η αυστηρή συμμόρφωση σε ένα σταθερό ωράριο ύπνου, η αποφυγή διαιτητικών παρεκτροπών και η ρύθμιση συνθηκών περιβάλλοντος, όπως θερμοκρασίας και θορύβων, ώστε να μην επιδρούν αρνητικά στον ύπνο.
Διάφορες ψυχοθεραπευτικές τεχνικές μπορούν να χρησιμοποιηθούν, ενώ η φαρμακευτική αντιμετώπιση θα πρέπει να γίνεται κυρίως στα αρχικά στάδια της νόσου στο πλαίσιο μιας συνολικής αντιμετώπισης του ασθενούς.
kathimerini

Δεν υπάρχουν σχόλια: